Voor mijn coach opleiding zal ik elk jaar 10 boeken lezen.
Het eerste boek dat ik heb gekozen was "De herontdekking van het ware zelf" van Ingeborg Bosch.
Het boek sluit zeer aan bij mijn persoonlijke visie, dat we een product van onze ouders/opvoeding zijn en dat overlevingsmechanisme niet maken wie we werkelijk zijn.
Wat nou als je daar helemaal vrij van kan zijn en je niet meer onnodig hoeft te lijden als volwassenen door onvervulde kind behoeftes?
De herontdekking van het ware zelf gaat over het verwerken van informatie uit de kindertijd en daaraan gekoppelde afweerprogramma's, zoals:
Valse Macht: boos worden op de ander en die de schuld geven. Een mooi voorbeeld hiervan is een boze brief schrijven naar het CJIB wanneer je een boete voor te snel rijden heb gekregen. Je zin krijgen als de ander nou maar toegeeft of verandert.
Valse Hoop: de oude niet ingevulde behoefte alsnog willen invullen. Na het invullen van de test blijkt dat deze bij mij veel naar voren komt. Je aanpassen in de hoop dat de emotionele erkenning toch nog gaat komen, dat je toch nog de liefde en de aanraking gaat krijgen die je als kind zo gemist hebt. Alleen in de werkelijkheid gebeurt dit niet en beleef je de (kind) pijn opnieuw.
Ontkenning van Behoefte: hierbij maken we ons wijs dat behoefte niet ingevuld hoeven te worden, dat het niet erg is dat je niet krijgt wat je eigenlijk in werkelijkheid nodig hebt, het verwijden van die sterke gevoelens omdat je nooit gezien bent in die behoeftes als kind. Je hebt een verweekte wil.
Primaire afweer: jezelf de schuld geven. Uit angst voor afwijzing niet je ware zelf laten zien. Je ouders die er niet waren toen je klein was, de gedachte dat je niet goed genoeg zou zijn.
Angst: denken dat we in gevaar zijn en willen vluchten voor de situatie. Wanneer het gaat om oude pijn kun je niet vluchten want de kwetsing heeft al plaats gevonden.
Het leren begrijpen van de afweersystemen en de bewustwording hiervan kan al voor heling zorgen. Verder wordt in het boek zichtbaar hoe gebrek aan aandacht even vreselijk is en openstellen voor oude pijn altijd een noodzaak. Het integreren van de werkelijkheid van je verleden wordt vaak belemmerd door zogenoemde primaire afweer, valse hoop en valse macht.
Past Reality Integration (PRI) is gebaseerd op de gedachte dat wij een gedeeld bewustzijn hebben moeten ontwikkelen: het ene deel ziet de wereld door de ogen van het kind dat wij ooit waren, en het andere deel ziet de wereld van de volwassene die we nu zijn. Door de splitsing zien en ervaren we de dingen heel verschillend, afhankelijk van het deel van het bewustzijn waarin we ons op dat moment bevinden.
We overleven allemaal onze jeugd dankzij verdringing en ontkenning van de waarheid. Dat maakt het mogelijk onszelf wijs te maken dat we een gelukkige jeugd hebben gehad en dat het allemaal wel meevalt. Helaas maken deze levensreddende mechanismen als we eenmaal volwassen zijn ons leven moeilijker en pijnlijker dan nodig is.
In dit boek biedt Ingeborg Bosch een concreet stappenplan dat de lezer helpt de oude pijn bloot te leggen en te voelen, en toe te werken naar een bewustzijn dat weer uit één geheel bestaat. Daarnaast toont Bosch aan de hand van diverse persoonlijke verslagen van cliënten wat de PRI-methode met mensen doet.
Dit boek is wezenlijk voor eenieder die de kwaliteit van zijn leven wil verbeteren. PRI is een therapievorm die gelijke aandacht heeft voor zowel doen, denken als voelen.
Vanwege nogal wat medisch en psychologisch vakjargon is dit boek, ondanks een goede woordenlijst en register, qua visie en oefeningen vooral voor vakgenoten en mensen in therapie boeiend. Vanuit mijn coach praktijk raad ik dan ook iedereen aan dit boek te lezen, het geeft je veel helderheid over je gedrag en waar bepaalde reacties vandaan komen.