Eind juli heb ik bij Gaia-SjamanenDrums mijn eigen sjamanen drum mogen maken. Wat een bijzonder proces en wat gebeurd er veel op een diepere laag! Het begon al bij het uitzoeken van de huid. Ik twijfelde tussen Damhert en wit Paard. Uiteindelijk was er geen Paard meer waardoor ik mocht vertrouwen op mijn eerste keus. Damhert. De oer-energie, de speelsheid en de zuiverheid passen zo goed.

Een van mijn cliënten is vorig jaar het Spiritz-traject bij mij gestart. Een prachtige ont-dekkingstocht naar haar innerlijke diamanten en de cultivering van zelfliefde. Hieronder lees je een stukje over wat dit traject haar heeft gebracht.

Bordspelletjes, ik hou er van! Net als in het echte leven heb je vaak een route of levensweg af te leggen. Soms doe je een paar stappen vooruit om daarna weer te vertragen als je een beurt mag overslaan, als je in de gevangenis bent beland of als je dwaalt door het doolhof. Voor mijn gevoel dwalen velen van ons nu door het doolhof. We zijn op het speelbord gezet en ineens ziet ons leven er heel anders uit. Velen volgen nog de spelregels die ons opgedragen worden. Door deze regels vergeten wij wie wij ten diepste zijn en zijn we gaan geloven dat dit de werkelijkheid is.

Half December was het zover, ik mocht examen doen voor mijn 3e jaar coachopleiding Zijnsoriëntatie. Ik ging zitten, haalde diep adem, opende de vragenlijst en las ze langzaam door. Ik ging van de ene vraag naar de andere en toen gebeurde het! Ineens voelde het alsof ik de juiste antwoorden niet meer kon vinden en ik zag de tijd wegtikken. Ik kreeg het gevoel dat ik het niet kon afmaken binnen de tijd. Zucht, steun, kreun. Het werd pap in mijn hoofd en mijn innerlijke kind was bang niet aan de verwachtingen te kunnen voldoen. Ik voelde haar. Ze wil zo graag goed genoeg zijn. Na een diepe ademhaling vertelde mijn innerlijke ouder haar dat ik zag dat ze het moeilijk had. Ik gaf haar de aandacht die ze nodig had en verdiende. Langzaam maakte de angst ruimte voor helderheid en kon ik mij weer af stemmen op mijn innerlijke wijsheid. Het antwoord op de vraag kwam weer naar boven borrelen.

Nu de sportscholen al een tijdje dicht zijn, wandel ik regelmatig door de buurt, soms in de avond soms overdag. Vaak heb ik de neiging om bij de mensen naar binnen te kijken en ik herinner mij dat ik dat vroeger als jong meisje ook al deed. Het doet mij altijd aan "het meisje met de zwavelstokjes" denken. Een sprookje over een arm meisje tijdens Oudejaarsavond. In dit droevige verhaal probeert een jong meisje op Oudejaarsavond tevergeefs een paar pakjes met lucifers te verkopen. De drukke zakenlui zien haar niet eens staan, terwijl het meisje van een warm huis en een rijk gevulde tafel droomt. In de gloed van haar zwavelstokjes heeft zij een visioen: zij ziet haar oude grootmoeder in de hemel waar geen honger, geen kou, geen tekort is en wil daar ook heen.

De afgelopen 2 weken hebben in het teken van de spirituele groei gestaan. De 2 trainingsdagen waar de spirituele dimensie zich toonde, de sessie met mijn trainer waar ik mij nog meer voor kon openen voor deze dimensie, de sessie met mijn medestudent/mentor die er voor zorgde nog meer zicht te krijgen op het goddelijke in mij en de cliënten die ik vanuit de heilige blik mag begeleiden, dragen allemaal bij aan mijn spiritueel volwassen worden.

De dag is voorbij en de avond breekt aan, tijd om de kleine meid naar bed te brengen. Na nog een boekje voorgelezen te hebben en een liedje gezongen, zeg ik haar dat het bedtijd is. We knuffelen nog even en dan loop ik haar kamer uit en doe de deur zachtjes dicht.

IK ben BOOS en het is MIJN boosheid!

Twee weken geleden heb ik het Zomer retraite Zijnsorientatie geassisteerd. Wat een bijzondere ervaring was dat. Heel dankbaar voor alles wat de deelnemers mij gegeven hebben.

Een van de 12 universele wetten is De Wet van Orde-Chaos-Orde.

Daar sta ik dan, op het oude adres waar ik samen met mijn broertje en mijn moeder woonde.

Vandaag werd ik er van beschuldig iets niet goed te doen in mijn moederschap.