Het inzicht

Gepubliceerd op 7 oktober 2020 om 09:50

De dag is voorbij en de avond breekt aan, tijd om de kleine meid naar bed te brengen. Na nog een boekje voorgelezen te hebben en een liedje gezongen, zeg ik haar dat het bedtijd is. We knuffelen nog even en dan loop ik haar kamer uit en doe de deur zachtjes dicht.

Vrijwel direct hoor ik gesnik uit haar kamer komen, ze roept ook nog even dat ze verdrietig is. Zucht, ik loop terug en vraag haar wat er aan de hand is. Terwijl zij mij verteld wat er speelt, ben ik eigenlijk niet echt present. Met mijn hoofd ben ik al weer beneden op de bank en verlang naar een kopje koffie. Hier en daar hum ik wat en knik ik en dan zeg ik weer dat het nu echt tijd is om te slapen.

Haar slaapmuziek en de sterren verlichting doe ik nog een keertje aan en loop vervolgens weer de kamer uit. En dan, dan begint het! Ze schreeuwt dat ik een leugenaar ben en dat ik de sterren helemaal niet aan heb gedaan zoals ik had beloofd. Ik hoor haar heel hard huilen en ik merk dat ik moe ben en het liefst mijn momentje op de bank pak maar mijn moederhart huilt met haar mee en hop ik zit naast haar op bed en vraag haar mij te vertellen wat er is.

 

“Ik wil jou nooit meer als moeder” schreeuwt ze terwijl haar tranen over haar wangen rollen.  Terwijl de woorden bij mij binnen komen blijf ik rustig. Ik vraag haar hoe het komt dat ze dit zo voelt. Snikkend verteld ze dat eigenlijk heel verdrietig is omdat ze vandaag niet naar Opa is geweest en ik dat wel had beloofd.  Ze verteld verder; Eigenlijk ben ik heel boos en dan kan ik mijn lijfje niet meer besturen en zeg ik dingen die ik eigenlijk helemaal niet wil zeggen”. “Zo wil ik helemaal niet doen en ik wil wel dat jij mijn mama bent en ik hou heel van veel je, tot het universum en weer terug”. Haar tranen maken plaats voor een blij en open gezichtje terwijl bij mij de tranen in mijn ogen staan, van geluk! Wat ben ik trots op haar! Ze heeft haar gevoel helemaal waar laten zijn en het daarmee plek gegeven. Dit kleine mensje van 5 jaar heeft iets ontzettend waardevols met mij gedeeld. Wat een inzicht op die leeftijd!

Ik voel de liefde voor haar stromen, mijn hart is helemaal open en mijn moeheid is verdwenen.